जीवनमा कमजोरी हुनु कुनै लाजको कुरा होइन। प्रत्येक मानिससँग आफ्नै दोष, कमजोरी र गल्तीहरू हुन्छन्। म पनि अपवाद होइन। म कहिलेकाहीँ निर्णय गलत गर्छु, भावनामा बग्छु, र कतिपय समयमा अरूलाई बुझ्न ढिलो गर्छु।
तर यी सबै कमजोरीबीच पनि एउटा कुरा म गर्वका साथ भन्छु — म कसैसँग स्वार्थको सम्बन्ध राख्दिन।
आजको संसार स्वार्थको चक्करमा फसेको छ।
मित्रता, प्रेम, र सम्बन्धहरू पनि फाइदाको हिसाबमा तोलिन्छन्।
तर मेरो लागि सम्बन्ध भनेको मनको साँचोपन र आत्माको निष्ठा हो।
म कसैसँग सम्बन्ध राख्दा ‘के पाउँछु’ भन्दा पनि ‘के महसुस गर्छु’ भन्ने कुरामा विश्वास गर्छु।
म मित्रता गर्छु भने साँचो माया र आदरका लागि गर्छु।
मेरो भावना, मेरो साथ र मेरो सम्बन्ध कुनै लाभको हिसाबमा आधारित हुँदैन।
सायद यही कारणले कहिलेकाहीँ म मूर्ख देखिन्छु — किनभने निस्वार्थ मानिसलाई स्वार्थी संसार बुझ्दैन।
जब तिमी निस्वार्थ हुन्छौ, तिमीलाई धेरैले गलत ठान्छन्।
कसैले तिम्रो निस्वार्थता उपयोग गर्छ, कसैले तिम्रो साँचोपनलाई कमजोरी ठान्छ।
तर म जान्दछु — निस्वार्थता कमजोरी होइन, आत्माको शक्ति हो।
स्वार्थीहरूले अस्थायी सफलता पाउँछन्,
तर निस्वार्थ मनले स्थायी शान्ति पाउँछ।
म विश्वास गर्छु, हरेक साँचो भावना कुनै न कुनै रूपमा फर्किन्छ —
शायद ढिलो सही, तर न्याय सधैं आउँछ।
मसँग कमजोरीहरू छन् — म तर्कभन्दा बढी भावनामा बाँच्दछु, कहिलेकाहीँ चुप लाग्दछु, र आवश्यक बेलामा बोल्दिन पनि।
तर म गर्व गर्छु मेरो एउटा खुबीमा —
म कहिल्यै कसैसँग स्वार्थको सम्बन्ध राख्दिन।
मित्रता, प्रेम र व्यवहार मेरो लागि व्यापार होइन,
यो त आत्माको सम्बन्ध हो — जसले लाभ होइन, मनको सन्तुष्टि दिन्छ।
शायद संसारले मलाई बुझ्दैन,
तर म आफूलाई बुझ्दछु।
मलाई थाहा छ, निस्वार्थ भएर म हार्दिन,
बरु मानवता र सच्चाइमा जित्दछु।
कमजोरीहरू सबैसँग हुन्छन्,
तर साँचो खुबी भने त्यो हो — जसले तिमीलाई फरक बनाउँछ।
मेरो कमजोरीहरू थुप्रै छन्,
तर मेरो यो खुबी — “म कसैसँग स्वार्थको सम्बन्ध राख्दिन” —
यही मेरो आत्माको गर्व र मेरो जीवनको पहिचान हो।